Hier heb ik, op een zonnige dag in mei, in het veld zitten spelen. Met de wind om mijn oren, en de zon op mijn hoofd. Een meditatieve ochtend haast. Ik kan daar mateloos van genieten. Van het niets en toch zo veel.

Een mooie zonsopkomst, silhouet van een paard in het weiland en de mist of ochtenddauw. 4 december 2019 was het eindelijke zover, het plaatje wat ik mijn hoofd had is werkelijkheid geworden.

In deze foto is niets in scene gezet, het is in de ochtend in Deventer tijdens het Dickens festijn. De setting is complete, oud straatje en dames in oude kleding. Je kan kiezen om ze van de voorkant te fotograferen maar ik vind het wel wat hebben als je dit eens niet doet en daar komt bij dat mijn stijl hier heel mooi van tot zijn recht komt. De wind die met de rokken spelt geeft een finishing touch aan het geheel.

Dat draait om leven en liefde. Een verhaal waar je als fotograaf tijdens je werk ook een traantje bij wegpinkt. The tree of Life & Love is ook de cover van Focus Magazine. Het eerste nummer van het nieuwe decennium.

Het maken van deze foto is voor mij een ‘doorbraak’ geworden tijdens mijn opleiding. Afgelopen jaar opleiding vakfotografie gevolgd bij Beeldcentrum Zundert. Het heeft mij veel gebracht op fotografisch gebied. Ontdekt dat ik zwart-wit portretten maken geweldig vindt.

Hier ging zitten, helemaal in mijn uppie en dat de tranen me in de ogen sprongen, zo mooi en zo ontzettend stil met die schitterende spiegeling van de besneeuwde bergen, op een gegeven ogenblik kwam mijn vrouw naast me zitten en slaat de arm om me heen en ze zegt ik snap het.

Een foto waar ik te vrede over kan zijn. Kleuren, achtergrond, compositie, focus, de medewerking van het model, kortom deze foto bevalt mijzelf zeer goed.

De laatste foto die ik maakte of bijna laatste weliswaar met iPhone tijdens hardlopen 31 december. Geen bijzondere reden verder…

Ik kijk en zie. Ik kader m’n beeld, check de lijnen en speur naar de vlakken. Dan pas pak ik m’n iPhone. De beste shots maak ik zonder de camera. Er gebeurt zoveel meer als je niet door de lens tuurt maar gewoon om je heen kijkt en de foto in je verbeelding ziet ontstaan. Altijd weer een moment van vreugde. Klik.

Omdat ik houd van kleur en dat de natuur zo mooi is. Het groeit zoals het groeit, prachtig. Ik ben een genieter van de natuur en probeer dat vast te leggen. Zodra ik er thuis ook nog van kan nagenieten.