Aangekomen bij het kanaal werd ik verrast over de laag ijs die er nog was. Van verschillende standpunten ben ik foto’s gaan maken, zodat ik later op de computer het beste beeld kon uitkiezen. Door de hoeveelheid beelden die ik had geschoten was dat nog best een flinke klus.

Elk jaar hoop ik weer op speciaal winterweer, het komt op Texel heel weinig voor door het zeeklimaat, het is er in de winter altijd een paar graden warmer dan de rest van Nederland. Dus is het een beetje winters, ga ik gelijk op pad met mijn camera.

Maar ik heb toch gekozen voor deze strandfoto, waar een catamaran-regatta op het punt van beginnen staat. De foto is gemaakt aan de kust bij Cadzand in Zeeuws-Vlaanderen. Ik vind vooral de sfeer erg mooi.

Een laatste foto tijdens een lange nacht vol spectaculair noorderlicht boven de Lofoten in Noord-Noorwegen. Gemaakt tijdens een fototrip in februari. Het spectaculaire landschap van de Lofoten blijft fascineren en het noorderlicht in de nachtelijke hemel is een spectaculaire toegift.

Bij deze foto klopte alles gewoon, de hele sfeer de compositie en niet onbelangrijk de instellingen, een foto die ik voor ogen had. Hij is trouwens ook cover geweest op Youpic en daar ben ik best trots op en dat zegt denk ik ook wel iets.

Deze foto heb ik gemaakt in Brugge. Een prachtige stad met een geweldige historie. Het was die dag enorm druk. Maar ik heb geprobeerd om de drukte te ontvluchten en mij te concentreren op het maken van foto’s en te genieten van de geweldige gebouwen. Wat heb ik genoten!

In 2018 heb ik helaas lang niet zo veel kunnen fotograferen als ik eigenlijk zou willen. Dat wil ik in 2019 zeker anders doen! Ik was dan ook erg blij met mijn fotoaccreditatie voor Kadepop Groningen afgelopen september. De reden dat ik voor deze foto gekozen heb is dat dit de mooiste uit de serie van Kadepop is. Omdat ik zoals ik al eerder noemde het afgelopen jaar ontzettend weinig gefotografeerd heb, op voetbalwedstrijden na, is deze foto dan ook met recht #mijnfoto 2018 te noemen.

Deze foto is zo mooi omdat die opeens gewoon opviel van schoonheid, bij thuiskomst. Je dan realiseren dat je dat “geluk” gewoon naast je voordeur vindt, telkens als je het huis uitgaat en thuiskomt, meestal meerdere keren per dag.

Als het even kan doe ik dat ook analoog: ik fotografeer met een Mamiya C330 middenformaatcamera en ontwikkel en druk zelf mijn beelden af. Mooiere onscherpte, een zachte korrel in zwart-wit. En dat gecombineerd met een therapeutisch effect. Je kunt, nee je móet veel rustiger en bewuster werken (want met 12 foto’s is een rolletje vol).

Dit shot nam ik in de kerk. Niet van de kunst aldaar, maar van een object met spijkers en licht. Een intrigerend beeld, met schuwen en lijnen. Van boven leek het heel even op een stad met louter hoge torenflats. Hoe langer ik keek, hoe hypnotiserender het werd. Abstract en tegelijk naturel. Een geweldig beeld.